Emotieregulatie (boos- en opstandig gedrag)

Afhankelijk van de hulpvraag bekijken we welke vorm van onderzoek en/of behandeling het beste past bij u en uw kind. Soms kan het helpend zijn om te onderzoeken waar bepaald gedrag vandaan komt, middels een psychodiagnostisch onderzoek. Soms komen emotieregulatieproblemen voort uit bijvoorbeeld een ontwikkelingsstoornis. Indien gewenst kan hier onderzoek naar worden gedaan om het gedrag beter te leren begrijpen.

Behandeling van emotieregulatieproblemen bestaat vooral uit het trainen van bepaalde vaardigheden. De behandeling richt zich op het geven van psycho-educatie (uitleg over) emoties. Ook wordt ingezet op het leren begrijpen van bepaalde sociale situaties, het herkennen van gevoelens bij jezelf en de ander en het zien van de gevolgen van je gedrag. Tijdens de therapie wordt aandacht besteed aan het leren herkennen van lichaamssensaties bij bepaalde gevoelens en het aanleren van passend gedrag bij deze gevoelens. Voorbeelden vanuit de dagelijkse praktijk, zoals vanuit thuis, hobby’s of school zijn belangrijk omdat deze in de behandeling kunnen worden nagespeeld. Zo kan worden geoefend met alternatief gedrag en leert het kind of de jongere nieuwe manieren van reageren of handelen. Emotieregulatieproblemen komen soms voort uit een ontwikkelingsstoornis, maar komen ook voor zonder dat er een classificatie wordt gesteld.

Voor ouders kunnen heftige emoties zoals veel boosheid, opstandig gedrag of verdriet ook lastig zijn omdat ze hun zoon of dochter niet goed begrijpen, het moeilijk vinden om te weten hoe ze hem of haar hierbij kunnen helpen of omdat ze merken dat zelf ook snel boos of prikkelbaar raken.

Als onderwijs en zorg samenwerken is er meer mogelijk. IJsselgroep vindt het dan ook belangrijk om het onderwijs bij de jeugdhulp te betrekken. Uiteraard alleen met toestemming van ouders en het kind of de jongere. Binnen de behandeling zoeken we contact met de school om mee te denken in een passende aanpak. Belangrijk is dat het kind leert om de nieuw geleerde vaardigheden toe te passen in de praktijk. Door de samenwerking op te zoeken met scholen leert de leerkracht bijvoorbeeld hoe hij/zij het kind kan begeleiden bij het toepassen van de nieuwe vaardigheden in de klas of bij pauzemomenten. Een nauwe samenwerking met school kan de behandeleffecten dan ook vergroten.